قالب وبلاگ چیست
به عنوان یک وبلاگ‌نویس قطعا شکل ظاهری وبلاگ برایتان اهمیت زیادی دارد. اینکه چگونه یک قالب مناسب برای وبلاگ مان انتخاب کنیم و رعایت چه نکاتی در رابطه با قالب و اجزای آن اهمیت دارد نکاتی است که در این درس به آن می پردازیم.
هر کدام از سرویس های رایگان وبلاگ به شما اجازه می‌دهند تا قالبی را برای وبلاگ تان انتخاب کنید و آن را با توجه به نیازتان شخصی سازی کنید. بسته به نوع سرویس دهنده ای که انتخاب می‌کنید در بعضی موارد اجازه دارید تمام اجزای قالب را خودتان دستکاری و شخصی سازی کنید و بعضی سرویس های رایگان مانند Wordpress.com به شما آزادی عمل زیادی برای دستکاری در قالب نمی دهند. اگر هم روی سرویس هاستینگ شخصی خودتان وبلاگ راه اندازی کرده باشید کاملاً آزاد هستید، هر گونه تغییری در قالب وبلاگ به وجود بیاورید و حتی اگر بخواهید یک قالب کاملاً اختصاصی از اول برای خودتان طراحی کنید.
 وبلاگ شما مجموعه ای از امکانات و بخش‌های مختلف است. مطالبی که می نویسید، آرشیو زمانی، آرشیو موضوعی، برچسب‌ها، پیوندها، صفحه های ثابت و انواع ویجت های مختلف که ممکن است در آن استفاده کرده باشید. برای نمایش مناسب تمام این‌ها به یک قالب مناسب نیاز دارید تا اطلاعات را به گونه‌ای مناسب به خواننده نشان بدهد. اگر می‌خواهید قالبی را انتخاب کنید یا یکی را از اول طراحی کنید به این نکات توجه کنید.
یک قالب ساده، برجسته و شخصی:
طراحی های شلوغ خواننده را گیج می کند. همینکه نگاه بیننده برای نخستین بار به وبلاگ شما بیفتد از آن تأثیری را دریافت می کند. باید در طراحی قالب به این تأثیر فکر کنید. این تأثیر طی 5 ثانیه اول رخ می دهد. بنابراین چیزهایی که برایتان مهم است را باید برجسته‌تر نشان بدهید. در انتخاب رنگ دقت کنید. تنوع رنگ‌ها را محدود کنید.
 توجه خواننده با رفتن به پایین وبلاگ کاهش پیدا می کند:
بیشترین قسمتی که در صفحات وب دیده می‌شود بالای آن‌ها است. خواننده‌ها همینطور که به پایین صفحه اسکرول می‌کنند توجه کمتری به صفحه وبلاگ می کنند. بنابراین در چیدمان موارد درون قالب فراموش نکنید که به این نکته توجه کنید. که موارد مهم را با قرار دادن در پایین صفحه کم اهمیت نکنید.
فوتر وبلاگ را فراموش نکنید:
به قسمت پایانی و پایین وبلاگ فوتر گفته می شود. بخشی که ممکن است توجه زیادی به آن نکنید اما عامل مهمی در نگه داشتن بازدیدکنندگان در وبلاگ است. وقتی یک خواننده پستی از شما را می‌خواند با اسکرول کردن به پایین صفحه یا همان فوتر می‌رسد. حالا اگر مطلب دیگری برایش جالب توجه نباشد صفحه را می‌بندد و از وبلاگ خارج می شود. قرار دادن برخی موارد در فوتر باعث می‌شود که بعد از تمام شدن یک پست، خواننده مطالب دیگری برای خواندن داشته باشد. در کنار آن می‌توانید برخی لینک های ضروری را در فوتر وبلاگ قرار دهید و کپی رایت وبلاگ هم در همین قسمت قرار می گیرد.
 مطالب باید قابل خواندن باشند، در انتخاب رنگ‌ها دقت کنید:
هر چقدر هم که مطالب جذابی داشته باشید اگر رنگ متن و پس زمینه تباین کافی نداشته باشند برای خواننده‌ها قابل خواندن نخواهد بود. برای مثال اگر متن را سفید کنید و یک پس زمینه زرد برایش انتخاب کنید آنوقت حتی با ذره‌بین هم نمی‌شود آن‌ها را خواند. متن خاکستری روی پس زمینه مشکی هم همین مشکل را دارد. بهترین انتخاب پس زمینه‌های روشن با متن تیره است. البته می‌توانید از حالت عکس آن هم استفاده کنید. یعنی پس زمینه تیره با متن روشن. هرچند دومی مانند پس زمینه روشن خوانا نیست.
 صفحه پیام 404 مناسبی داشته باشید:
گاهی اوقات خواننده‌های وبلاگ شما به صفحه‌ای در وبلاگ مراجعه می‌کنند که وجود ندارد. مثلاً قبلاً یک پست نوشته‌اید و حالا آن را پاک کرده اید. اما یک وبلاگ دیگر به آن لینک داده است. در این حالت خواننده‌ها از مکان های دیگر به آدرسی در وبلاگ شما مراجعه می‌کنند که دیگر وجود ندارد. در این وضعیت آن‌ها با یک صفحه پیام خطا به نام خطای شماره 404 مواجه می شوند. اگر یک وبلاگ روی هاست خودتان داشته باشید و در برخی سرویس دهنده های رایگان این امکان را دارید که یک صفحه ویژه طراحی کنید تا هنگام بروز خطای 404 به خواننده‌ها نمایش داده شود. این صفحه می‌تواند دارای یک پیام باشد به همراه تعدادی لینک به دیگر بخش‌های وبلاگ. اما همه‌اش این نیست می‌توانید در ساختن این صفحه از خودتان خلاقیت نشان بدهید.
 از شر لینک های مرده خلاص بشوید:
طی ماه ها و سال‌ها وبلاگ نویسی به مکان های مختلفی در دیگر سایت‌ها و وبلاگ ها لینک می دهید. همه این صفحات تا ابد در اینترنت باقی نمی مانند. تعدادی از صفحات بعد از مدتی از اینترنت پاک می‌شوند و اگر خواننده‌های شما روی این لینک ها کلیک کنند تنها با پیام خطا مواجه می شوند. این موضوع هم خواننده شما را ناراحت می‌کند و هم روی رتبه وبلاگ شما در موتورهای جستجو تأثیر منفی می گذارد. اما چک کردن تمام این لینک ها به صورت دستی عملاً غیر ممکن است.
 برای نظارت بر لینک های داخل وبلاگ تان می‌توانید از ابزار رایگان گوگل به نام Webmaster Tools استفاده کنید. این سرویس شامل تعدادی خدمات رایگان برای مدیران وب سایت‌ها و وبلاگ‌نویس ها است که یکی از این خدمات چک کردن وبلاگ است. برای این کار در این سرویس ثبت نام کنید و آدرس وبلاگ را به آن بدهید. بعد از آن گوگل یک کد را در اختیار شما قرار می‌دهد تا آن را درون قالب قرار دهید تا مالکیت شما بر آن وبلاگ اثبات شود. بعد از تأیید مالکیت، می‌توانید از خدمات رایگان Webmaster Tools گوگل برای وبلاگ تان استفاده کنید.
 کمی HTML یاد بگیرید:
صفحات وب که در مرورگرتان می‌بینید در‌واقع از کدهای اچ تی ام ال و تعدادی زبان‌های برنامه نویسی دیگر تشکیل شده اند. برای راه اندازی و نوشتن وبلاگ نیاز به دانستن یک زبان برنامه نویسی نیست. اما اگر بخواهید که قدرت خودتان را در اجرای تغییرات در وبلاگ چند برابر کنید کافی است که کمی HTML یاد بگیرید. این در‌واقع یک زبان برنامه نویسی نیست و یادگیری آن بسیار ساده‌تر از آن چیزی است که تصور می کنید. نیاز هم نیست که تمام دستورات اچ تی ام ال را یاد بگیرید. دانستن یک سری موارد اولیه کارایی شما را چند برابر خواهد کرد. برای شروع می‌توانید از گوگل کمک بگیرید!
 از آیتم های متحرک استفاده نکنید:
باور کنید اکثر خواننده‌ها علاقه‌ای به دیدن یک ساعت بزرگ در وسط صفحه یا پروانه ای که از این طرف به آن طرف وبلاگ پرواز می‌کند، ندارند. آیتم های متحرک که اکثراً برای زیبایی به وبلاگ اضافه می‌شوند باعث می‌شوند حواس خواننده پرت شود و گاهی اوقات حتی موجب ناراحتی بیننده می شود. در چنین حالتی به راحتی صحفه وبلاگ شما بسته خواهد شد و خواننده خودتان را از دست می دهید. علاوه بر این استفاده از پنجره های بازشونده کوچک تبلیغاتی یا بعضی پیام‌هایی که به صورت Popup به بیننده می‌دهید کار مناسبی نیست.
 پخش صوت و ویدیو را به عهده بازدیدکننده بگذارید:
تا به حال برایتان پیش آمده که به وبلاگی مراجعه کنید و ناگهان یک موسیقی شروع به پخش شدن بکند؟ حالا اگر صدای اسپیکرهای کامپیوتر تا آخر بلند باشد و شما در محل کار باشید چه احساسی پیدا می کنید؟ اگر قصد دارید در وبلاگ تان ویدیو یا صوت قرار بدهید از این موضوع اطمینان حاصل کنید که آن‌ها به صورت خودکار شروع به پخش نمی کنند. باید به بازدیدکننده این اجازه را بدهید که خودش در صورت تمایل آن‌ها را پخش کند.
 آیا نشان دادن کنتور بازدیدکنندگان لازم است؟
حتماً برایتان مهم است که از آمار بازدید وبلاگتان مطلع شوید. اما شاید نیاز نباشد که آن را به همه نشان بدهید. قبل از انجام این کار به دلیل آن فکر کنید. اگر امکان نصب شمارنده را روی قالب وبلاگ دارید بهترین انتخاب سرویس رایگان Google Analytics است. با مراجعه به آن در این آدرس: http://www.google.com/analytics می‌توانید در آن ثبت نام کرده و یک کد برای وبلاگ دریافت کنید. با قرار دادن کد درون قالب می‌توانید گزارش های بسیار مفیدی در مورد تعداد بازدیدکنندگان، محل مراجعه و … ببینید.
در انتخاب ابزار آمار گیری وبلاگ تان دقت کنید و به همه سرویس ها اعتماد نکنید. قرار دادن کد این سرویس ها در صفحه وبلاگ تان سبب می‌شود که آن‌ها قادر به جمع آوری برخی اطلاعات در مورد بازدیدکنندگان وبلاگ تان باشند و این کار شاید از نظر حریم خصوصی و امنیت دردسرساز شود.
حجم صفحات وبلاگ شما چقدر است؟
وقتی آدرس صفحه وبلاگ تان را می‌زنید چقدر طول می‌کشد تا باز شود؟ ممکن است شما به اینترنت پرسرعت دسترسی داشته باشید. اما بسیاری از کاربران فارسی زبان به چنین اینترنتی دسترسی ندارند. بنابراین مهم است که به حجم صفحات وبلاگ توجه کنید. معمولاً متن حجم زیادی را اشغال نمی‌کند اما تصاویر، صوت و ویدیو حجم زیادی دارند و سرعت باز شدن صفحات را کند می کنند. قبل از قرار دادن هر عکس در وبلاگ آن را برای وب بهینه کنید تا حجم زیادی نداشته باشد. در درس آماده سازی تصاویر این کار آموزش داده شده است.
صفحه تماس با من فراموش نشود:
تا به حال به وبلاگ هایی برخورد کرده‌اید که صفحه تماس ندارند؟ تعداد شان کم نیست. همیشه یک روش برای ارتباط خواننده با خودتان قرار بدهید. دقت کنید که بخش نظرات وبلاگ برای اظهار نظر در مورد همان مطلب است نه تماس با شما. اگر نمی‌خواهید آدرس ایمیل تان را در اختیار همه قرار دهید، صفحه تماس می‌تواند حاوی یک فرم باشد که خواننده‌ها از طریق آن با شما تماس می‌گیرند و اطلاعات آن برایتان ایمیل میشود.

تصویر، صوت و ویدیو در وبلاگ

همیشه حرف، کلمه و جمله است که گفتار و نوشتار را می سازند، اما نوشتار در هر رسانه ای که ارائه شود (اعم از روزنامه، کتاب، وبلاگ و …) بدون همراهی مدیا ناقص و خسته‌کننده است. گاهی اوقات حتی می‌توان پیام نوشتار را بدون حضور مدیا، گنگ و ناقص دانست.

در وبلاگ به راحتی امکان استفاده از عکس، فیلم و حتی صدا را دارید. اثر گذاری مدیا در این رسانه به اندازه‌ای است که حتی خود مدیا تبدیل به رسانه شده و باعث خلق فتوبلاگ، پادکست و ویدیوکست شده است.

عکس:

بیشترین مدیایی که در وبلاگ مورد استفاده قرار می‌گیرد و تقریباً پا به پای متن جلو می آید، تصویر است. اما همه وبلاگ‌نویس ها به شیوه درست انتخاب و استفاده از عکس در مطالب توجه نمی کنند.

اولین گام: پیدا کردن و انتخاب عکس مهمترین مرحله استفاده از این مدیا است. برخی افراد که به لطف دوربین های دیجیتال کوچک و با کیفیت، دست شان باز است. مشخص است که تمامی حقوق این عکس‌ها متعلق به عکاس است و هرگونه استفاده از آن در اختیار وی است.

اما راه حلی که بسیاری از افراد انتخاب می کنند، استفاده از اینترنت و به‌خصوص سرویس جستجوی عکس گوگل است. آیا به این نکته فکر کرده‌اید که از لحاظ قانونی و اخلاقی، شما حق استفاده از همه عکس هایی که در گوگل و یا دیگر منابع پیدا می کنید، ندارید؟ حق کپی رایت هر عکس متعلق به عکاس اش است، که آن را طبق قوانین مختلف حقوق مؤلف در اختیار دیگر افراد هم قرار می دهد. پس شما برای استفاده از عکس در وبلاگ تان، ابتدا باید از حقوق مؤلف آن مطمئن شوید و سپس از آن استفاده کنید.

اما چگونه عکس‌های مناسب با مطلب مان را بیابیم، که از لحاظ حقوق صاحب اثر دچار مشکل نشویم؟ اگر به جستجوی پیشرفته عکس گوگل سری بزنید، می‌بینید که این موتور جستجو، امکان گشتن در میان عکس هایی را که استفاده از آن‌ها رایگان و آزاد است را هم دارد:

همانطور که می بینید، گوگل می‌تواند بر اساس اجازه استفاده، تغییر و بازنشر، چهار گروه عکس را در نتایج جستجو به شما نشان دهد.

Labeled for reuse عکس هایی را که با این برچسب مشاهده می کنید، می‌توانید برای استفاده شخصی کپی و بازنشر نمایید. اما حق انجام تغییرات یا استفاده تجاری از آن‌ها را ندارید.

labeled for commercial reuse عکس هایی را که با این اجازه نامه منتشر می شوند، می‌توانید برای کارهای شخصی و تجاری استفاده کنید. اما باز هم حق تغییر و تصرف در آن‌ها را ندارید.

labeled for reuse with modification عکس‌های این گروه را می‌توانید جهت مصارف فردی تغییر داده و در آن‌ها دخل تصرف نمایید.

labeled for commercial reuse with modification این گروه هم شامل عکس هایی هستند که برای مقاصد تجاری و مالی هم اجازه تغییر آن‌ها را دارید.

علاوه بر این با جستجو در سایت فلیکر هم می‌توانید عکس‌های فراوانی را بیابید که صاحبان شان آن‌ها را در اندازه های مختلف به صورت رایگان و تحت شرایطی مشابه با آنچه که در بالا گفته شد در اختیارتان می گذارند.

گام دوم: عکس هایی که در اینترنت می یابید و یا اینکه از روی دوربین عکاسی یا گوشی موبایل تان بر می دارید، معمولاً طول و عرض های متفاوتی دارند و برخی هم حجم های نسبتاً زیاد و نامناسبی دارند. بیننده بینوای وبلاگ چه گناهی مرتکب شده که برای دیدن یک مطلب شما، با این اینترنت کند باید منتظر لود شدن عکسی شود که کیفیت و اندازه اش برای چاپ پوستر هم کفایت می کند.

همیشه در نظر داشته باشید که بیننده وبلاگ ممکن است از اینترنتی با سرعت مناسب برخوردار نباشد و یا اینکه از لحاظ مصرف پهنای باند محدودیت داشته باشد. با توجه به سرعت اینترنت و همچنین اصول طراحی صفحات وب، معمولاً حجم مناسب برای یک عکس جهت انتشار در وبلاگ بین 40 تا 60 کیلوبایت است. عکس‌های با حجم بالای 100 کیلوبایت هم برای این کار سنگین و نامناسب محسوب می شوند.

در خصوص سایز عکس‌ها (طول و عرض) هم توجه داشته باشید که هرچه اندازه عکس تان بزرگ‌تر باشد، به همان نسبت حجم آن هم افزایش می یابد. علاوه بر این استفاده از عکس هایی با اندازه‌بزرگ‌تر از عرض وبلاگ تان معمولاً باعث به هم ریختن صفحه و بیرون زدن عکس از صفحه می‌شود که جلوه مناسبی ندارد.

البته بعضی از وبلاگ‌نویسان با تعیین طول و عرض عکس با کدهای اچ تی ام ال و یا درون ادیتور وبلاگ، مشکل اندازه را حل می کنند. اما همچنان معضل حجم به جای خود باقی است. بنابراین از این روش استفاده نکنید.

راه حل این است که با استفاده از برنامه‌های ویرایش عکس، حجم و اندازه مناسب را برای استفاده در وبلاگ آماده کنید. البته برخی برنامه‌های کوچک هم هستند که این کار را به صورت دم دستی و سریع برای تان انجام می دهند. اما هیچ کدام مانند فتوشاپ دست تان را در تغییرات باز نمی‌گذارند و کیفیت آن را هم ندارند.

بهتر است که یک عرض استاندارد برای عکس‌مطالب وبلاگ انتخاب کرده و تا حد امکان همیشه از همان اندازه استفاده کنید. تا هم ظاهر وبلاگ یک دست و زیبا‌تر شود و هم مشکل حجم و به هم ریختگی صفحه را حل کرده باشید.

برای اینکه اندازه مناسب صفحه وبلاگ تان را بدانید، راحت ترین راه این است که چند عکس با عرض های متفاوت آماده کرده و آن‌ها را در چند مطلب تست قرار دهید. هر کدام را که مناسب‌تر یافتید انتخاب کنید.

حال برای تغییر اندازه و حجم عکس، آن را در فتوشاپ باز کنید. از منوی file گزینه save for web and devices... را انتخاب کنید. پنجره ای مانند شکل زیر به نمایش در می آید:

با باز کردن منوی Preset فرمتی را که می‌خواهید فایل ذخیره شود انتخاب کنید. فرمت های gif و Png حجم پایینی دارند، اما برای استفاده در صفحات وبلاگ معمولاً از فرمت jpeg استفاده می شود. پس از انتخاب فرمت، در قسمت quality می‌توانید کیفیت عکس را انتخاب کنید. این عدد را تا جایی که کیفیت عکسی که در سمت چپ می‌بینید قابل قبول باشد، کم کنید. زیرا هر قدر این عدد کوچکتر باشد، حجم فایل نهایی شما کمتر خواهد بود. بیشتر اوقات استفاده از اعداد 60 تا 70 کاملاً مناسب است.

بعد از اعمال هر یک از این تغییرات، می‌توانید حجم تقریبی فایل نهایی را در گوشه پایین و سمت چپ صفحه در زیر عکس ببینید. حال نوبت به سایز عکس می رسد. شما قبلاً اندازه مناسب عکس وبلاگ تان را انتخاب کرده اید. حال باید عکس را به اندازه مورد نظر در آورید.

در قسمت Image Size می‌توانید اندازه عکس را بر حسب پیکسل وارد کنید. در جلوی عبارت W عرض عکس را و در جلو حرف H ارتفاع آن را وارد کنید. البته این تنظیمات معمولاً به گونه‌ای هستند که با انتخاب یکی، دیگری هم به طور خودکار تغییر می کند. بعد از اینکه یکی از این اندازه ها را وارد کردید، کلید اینتر را بزنید تا نتیجه را ببینید. معمولاً انتخاب اندازه‌ای بین 450 تا 600 پیکسل برای عرض عکس در وبلاگ های مختلف مناسب است. بعد از اتمام تنظیمات کلید save را بزنید، تا در محلی که می‌خواهید و با اسم دلخواه تصویر نهایی را ذخیره کنید.

با این تنظیمات معمولاً حجم فایل نهایی شما کمتر از 100 کیلوبایت خواهد بود. اندازه آن هم به گونه‌ای است که صفحه تان را به هم نمی ریزد و همچنین دعای خیر خوانندگان بدرقه راه وبلاگ تان خواهد بود!

نکته دیگری که ذکر آن در خصوص آماده سازی عکس‌ها ضروری است، نحوه جداسازی و استفاده از بخش خاصی از تصویر است. گاهی اوقات می‌خواهید فرد یا مکان خاصی را از عکس حذف کنید و تنها بخشی از آن را در وبلاگ تان قرار دهید. برای این کار می‌توانید از ابزار crop در فتوشاپ استفاده کنید. بر روی دکمه کراپ در کادر ابزارهای فتوشاپ کلیک کنید. حال در نقطه‌ای از عکس که می‌خواهید جدا شود کلیک کرده و با نگه داشتن دکمه، موس را حرکت دهید تا بخش مورد نظر انتخاب شود. یک کادر در عکس ایجاد می‌شود که فضای اطراف آن خاکستری است. می‌توانید با گرفتن و کشیدن لبه ها منطقه انتخابی را کم و زیاد کنید. هنگامی که منطقه مناسب انتخاب شد، کلید اینتر را بزنید تا بخش‌های اضافی حذف شوند. حال با روشی که در بالا گفته شد، تصویر را در اندازه و حجم مناسب ذخیره کرده و استفاده نمایید.

گام سوم: حال که عکس مناسب انتخاب و ویرایش شد، باید به دنبال روشی برای استفاده از آن باشیم. اگر وبلاگ شما بر روی یک هاست و دامین اختصاصی قرار داشته باشد، مشکلی نخواهید داشت و می‌توانید عکس‌ها را به راحتی آپلود کرده و در مطلب تان قرار دهید.

در صورتی که از سرویس های عمومی وبلاگ نویسی استفاده می‌کنید احتمالاً آن‌ها امکان آپلود عکس را در همان اکانت به شما میدهند. هرچند برای آن محدودیت‌هایی وجود دارد. اما اگر چنین امکانی را ندارید، می‌توان از برخی سایت‌ها که فضای رایگان برای آپلود فایل یا نمایش عکس در اختیار تان می‌گذارند استفاده کنید. از مشهورترین سایت‌های آپلود عکس می‌توان به فلیکر، تامبلر و پیکاسا وب اشاره کرد. شما می‌توانید با ساختن اکانت در هر یک از این سایت‌ها، عکس‌های تان را در آن‌ها قرار دهید و آنگاه لینک عکس را در بخش ورود عکس مطلب وارد کنید.

اگر ایمیل یاهو داشته باشید، با همان نام کاربری و کلمه عبور می‌توانید وارد سایت فلیکر شده و از امکانات آن استفاده کنید. برای استفاده از پیکاسا وب هم داشتن ایمیل جیمیل کفایت کرده و نیازی به ساخت اکانت جدید نیست.

ویدیو: با توجه به اینکه سرعت اینترنت رو به افزایش است و همچنین ابزارهای ضبط تصاویر ویدیویی روز به روز کوچک‌تر و با کیفیت تر می شوند، قرار دادن ویدیو در مطالب وبلاگ به امری عادی بدل شده است. برای این کار شما می‌توانید یکی از سرویس های آپلود رایگان ویدیو را انتخاب کرده و تصاویر ویدیویی مورد علاقه تان را در آن قرار دهید. سپس با یک کد ساده که خود این سایت‌ها معمولاً در قسمت   در اختیارتان می‌گذارند، آن‌ها را درون مطلب تان قرار دهید. از سرویس های مناسب آپلود و اشتراک ویدیو می‌توان به یوتیوب شرکت گوگل و Viddler اشاره کرد.

جدا از نحوه نمایش و سرویس انتخابی برای اشتراک ویدیوها توجه به چند نکته ضروری می نماید. اول از همه اگر ویدیو توسط خودتان تصویر برداری شده است، لطفاً به حفظ حریم خصوصی افراد و مکان های موجود در آن توجه داشته باشید. همچنین با وجود دوربین های هندی کم کوچک و گوشی های موبایل با کیفیت ضبط تصویر HD شما می‌توانید ویدیوهای بسیار خوب و با کیفیتی تولید کنید. اما آیا به توانایی خوانندگان وبلاگ تان برای مشاهده یک تصویر پرحجم (هرچند با کیفیت) توجه کرده اید. بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند به جای اینکه ساعت‌ها منتظر لود شدن و تماشای یک ویدیوی با کیفیت بنشینند، آن را با کیفیت پایین تر ولی در مدت زمان کمتری ببینند. پس لطفاً به فکر سرعت اینترنت و پهنای باند خوانندگان هم باشید.

نکته دیگر در خصوص مدت زمان ویدیوها است که هم بر حجم آن و هم حوصله تماشاگر کاملاً تأثیر گذار است. ممکن است در یک اردوی دوستانه یا جمع خانوادگی یا جشن، تمامی لحظات برای شما خاطره انگیز و دوست داشتی باشند. اما خواننده وبلاگ تان که می‌خواهد اتفاق بامزه خیس شدن استادتان یا شیرین کاری پسرخاله کوچک تان را ببیند، هیچ علاقه‌ای ندارد که برای دیدن یک اتفاق 20 ثانیه ای، یک ویدیوی 10 دقیقه‌ای را تحمل کند. یا برای تماشای یک دیالوگ زیبا از فیلم جدید تارانتینو، هیچ‌گاه به تماشای تمام آن سکانس در وبلاگ شما نخواهد نشست.

پس یادمان باشد که زمان و حجم در استفاده از ویدیو بسیار مهم و حیاتی هستند و حتی می‌توانند باعث از دست رفتن خوانندگان یک وبلاگ شوند. شاید بتوان گفت این ضرب‌المثل قدیمی کاملاً مصداق دارد: کم گوی و گزیده گوی چون در. در انتخاب ویدیو هم به حقوق مولفین و کپی رایت توجه داشته باشید. نکته آخر هم این است که بسیاری از سرویس دهنده های رایگان ویدیو در ایران فیلتر هستند. سرویسی را انتخاب کنید که توسط خواننده‌ها قابل مشاهده باشد.

صدا: ممکن است بخواهید یک وبلاگ صوتی به راه بیاندازید که پادکست نام دارد. در این صورت به جای نوشتن بیشتر ترجیح می‌دهید که برای شنوندگان خود صحبت کنید. اینجا هم حجم حرف اول را می‌زند. هر چه فایل صوتی کوچک‌تر باشد، خواننده وبلاگ راضی تر خواهد بود.

برای استفاده از یک آهنگ در وبلاگ تان یا راه اندازی پادکست، باید ابتدا آن را بر روی یک سرور آپلود نمایید و یا اینکه سروری در اینترنت بیابید که فایل مورد نظرتان بر روی آن موجود باشد. برای این کار می‌توانید از برخی سایت‌های آپلود و اشتراک رایگان فایل استفاده کنید. سایت Boomp3 (http://boomp3.com) به شکل جالبی با استفاده از امکان آپلود و اشتراک برنامه Dropbox امکان آپلود و پخش فایل‌های mp3 را برای شما فراهم می آورد. البته می‌توانید از سایت‌هایی مانند www.fileden.com و http://imeem.com هم استفاده کنید.

مرحله بعد استفاده از یک برنامه پخش کننده است. با استفاده از کدهای جاوا اسکریپت و امکانات مرورگر خواننده وبلاگ، می‌توان شکل‌های مختلف پخش کننده را در اختیار بازدید کننده قرار داد. فقط در انتخاب برنامه مناسب، به امکان کنترل کامل فایل صوتی در حال پخش توسط خواننده وبلاگ

راهنمای مبارزه با اسپم
در تعریف، هر نوع ارتباط آنلاین ناخواسته ای را اسپم می گویند. شایع ترین نوع اسپم، ایمیل های ناخواسته هستند. هر چند که اغلب اسپم ها بی خطرند، اما بسیار آزاردهنده اند. البته برخی اسپم ها بخشی از پروسه حملات دزدی هویت و یا انواع دیگری از فریبکاری و کلاهبرداری هستند. معمولا عمل اسپم های سرقت هویت را حملات فیشینگ می نامند.
روزانه میلیون ها ایمیل اسپم در جهان ارسال می شود و برخی آمارها می گوید که حدود 45 درصد ایمیل ها اسپم هستند. البته برخی منابع این مقدار را تا 73 درصد هم تخمین می زنند.
36 درصد اسپم ها ایمیل های تبلیغاتی هستند و تقریبا 32 درصد آنها را مطالب مربوط به سکس و روابط جنسی تشکیل می دهند. درصدی از این مجموعه را هم اسپم های سرقت هویت و کلاهبرداری تشکیل می دهد.
طبق تحقیقات انجام شده، اسپم ها با کاهش کارایی افراد و هزینه های تکنیکی و فنی هر ساله بیش از 20 میلیون دلار به صنایع و شرکت ها ضرر می زنند.
چگونه با اسپم مقابله کنیم؟
خب، اگر شما هم از دست اسپم ها خسته شده اید و می خواهید تعداد آنها را در inbox تان کاهش دهید، اولین قدم استفاده از فیلتر اسپم و برنامه های بلاک کردن اسپم است. یکی دیگر از دلایلی که جیمیل را پیشنهاد می کنیم سیستم ضد اسپم هوشمندش است. در جیمیل نسبت به دیگر سرویس دهنده های ایمیل، اسپم بسیار کمتری دریافت می کنید چرا که گوگل به خوبی آنها را تشخیص داده و به جای اینباکس، آنها را به پوشه اسپم روانه می کند. اما این همه داستان نیست. نکاتی هم هستند که رعایت آنها کمک موثری به کاهش دریافت اسپم می کند. آنها را فراموش نکنید.
1- هرگز روی لینک های درون یک ایمیل ناشناخته و مشکوک کلیک نکنید و با Reply به آن پاسخ ندهید.
محصولات یا سرویس های تبلیغ شده در اسپم ها را نخرید. به ایمیل شان پاسخ ندهید. بر روی هیچ لینکی از آنها کلیک نکنید. حتی دکمه Unsubscribe را هم نزنید. هر یک از این کارها به اسپمر می گوید که شما وجود خارجی دارید و ایمیل وی را دریافت کرده اید. این کارها حتی ممکن است تعداد ایمیل های اسپم ارسالی به شما را به شکل باورنکردنی افزایش دهد.
2- پیام های تان را به صورت متن معمولی (Plain Text) بخوانید.
برای ایمیل های ناشناس قابلیت نمایش عکس، فیلم، متن پاراگراف بندی شده و کدهای HTML را غیر فعال کنید. این کار جلوی کلیک ندانسته و ناخواسته بر روی لینک های درون اسپم و دانلود ویروس یا انواع دیگر بدافزار را می گیرد. برخی سرویس های ایمیل رایگان هم (مانند جیمیل و هات میل) به صورت خودکار جلوی نمایش این موارد در ایمیل های ناشناس را  می گیرند، هیچگاه تنظیمات آنها را تغییر ندهید.
3- به header ایمیل ها دقت کنید.
معمولا در همه سرویس های ایمیل رایگان یا شخصی، عبارتی شبیه به این را در قسمت بالای متن ایمیل می توانید بیابید: «View full header». هنگام دریافت ایمیل های ناشناس و مشکوک با استفاده از این دکمه به بررسی هدر ایمیل پرداخته و به آدرس ایمیل بخش های From و Reply To  توجه ویژه ای داشته باشید. آیا هر دو این آدرس ها شبیه هم هستند؟ اگر آدرس درج شده در قسمت Reply To و From از یک سرویس دهنده یا شرکت نبودند، احتمالا شما با یک اسپم روبرو هستید.
4- از آدرس های ایمیل پیچیده استفاده کنید.
استفاده از آدرس های خاص و پیچیده، احتمال تولید آدرس توسط نرم افزارهای آدرس ساز را کم می کند. اسپمرها معمولا با استفاده از این برنامه ها، به صورت تصادفی تعداد زیادی آدرس ایمیل تولید می کنند. نرم افزار اغلب سراغ ترکیبات ساده از اسامی مختلف می رود. ضمنا حتی اگر برنامه تولید آدرس، ایمیل شما را هم بسازد، با رعایت نکته شماره 1 می توانید آن را ناکام بگذارید.
5- از آدرس های ایمیل جایگزین استفاده کنید.
برخی سایت ها مانند sneakemail.com به شما اجازه می دهند تعداد زیادی ایمیل ساخته و آنها را به ایمیل اصلی خود متصل کنید. البته این کار را می توانید با ساخت تعدادی ایمیل در همان سرویس دهنده ی خودتان هم انجام دهید و آنها را به ایمیل اصلی تان متصل کنید. حال اگر شما به یک ایمیل دریافتی پاسخ دهید، اسپمر در حقیقت ایمیل ثانویه شما را  دریافت خواهد کرد و ایمیل اصلی تان امنیت بیشتری خواهد داشت. حتی می توانید برای عضویت در هر سایت از یک آدرس ایمیل جداگانه استفاده کنید تا وقتی ایمیل اسپم برای تان ارسال شد، بدانید از کجا بوده و با پاک کردن ایمیل مربوط به آن سایت و حذف اکانت تان در آن سایت جلوی اسپمر را  بگیرید.
6- قبل از اینکه ایمیل تان را در اختیار سایتی قرار دهید، قوانین و مقررات (privacy policies) آن را مطالعه کنید.
قبل از اطمینان از امکان کنترل کامل روند دریافت ایمیل از یک سایت، در آن عضو نشوید و آدرس ایمیل تان را در اختیارشان نگذارید. همچنین اطمینان حاصل کنید که این سایت ایمیل شما را به شرکت های دیگر نمی فروشد و یا در اختیار شرکای تجاری اش نمی گذارد. زیرا خریدار می تواند یک اسپمر باشد.
7- دکمه Report SPAM یک دکمه طلایی است.
هنگام استفاده از سرویس هایی مانند جیمیل، اگر پیام ناخواسته ای بلاک یا فیلتر نشده باشد، شما به آسانی می توانید آن را به پوشه اسپم انتقال داده و به سرویس دهنده بگویید که از این پس با این آدرس به عنوان اسپم برخورد کند. تنها کافی است آن ایمیل را انتخاب کرده و گزینه Report Spam در جیمیل (و یا چیزی مشابه آن در دیگر سرویس های ایمیل) را کلیک کنید.
با این کار هم از شر یک ایمیل ناخواسته خلاص شده اید و هم به جیمیل در تکمیل بانک اطلاعاتی مبارزه با اسپم های اش کمک کرده اید.
8- از فیلترها برای حذف اسپم ها استفاده کنیم.
گاهی اوقات سیستم حذف اسپم ایمیل به خوبی کار نمی کند و یا با برخی زبان ها مانند فارسی کاملا سازگار نیست. حال وقت آن است که خودمان دست به کار شده و این ایمیل ها را به صورت خودکار حذف کنیم. تنها کافی است که یک فیلتر ساخته و آن آدرس ایمیل را در آن وارد کرده و از جیمیل بخواهیم همه ایمیل های دریافتی از آن آدرس را از اینباکس حذف کرده و به پوشه اسپم انتقال دهد، همچنین آنها را Report Spam کند تا جیمیل آن را ارزیابی و به بانک اطلاعاتی اش اضافه کند.
البته می توانید بر حسب سابجکت یا جملات خاص هم فیلترهای اینچنینی تعریف کنید. هنگام تعریف چنین فیلترهایی دقت کنید که ایمیل های واقعی را شامل فیلتر نکنید.
9- می دانستید آدرس جیمیل تان چند گانه است؟
قبلا گفتیم یکی از راه های مبارزه با اسپم و امنیت بیشتر، استفاده از ایمیل های مختلف در سایت های متفاوت است. سرویس اسنیک میل را هم برای این کار معرفی کردیم. اما حالا می خواهیم شما را با یکی از قابلیت های بسیار جالب جیمیل آشنا کنیم.
شما می توانید با استفاده از علائم نقطه (.) و بعلاوه (+) چندین آدرس جیمیل متفاوت داشته باشید که پیام های ارسالی به همه آنها در اکانت اصلی جیمیل تان دریافت می شوند!
مثلا وقتی ایمیل اصلی من milad_poormanzar@gmail.com باشد. من از همه آدرس های زیر می توانم در جاهای مختلف استفاده کرده و به راحتی با فیلتر آنها را لیبل زده و دسته بندی کنم:
m.ilad_poormanzar@gmail.com
mila.d_poormanzar@gmail.com
milad_poo.rmanzar@gmail.com
milad_poorman.zar@gmail.com
m.ilad_p.oormanzar@gmail.com
نکته جالب بعدی امکان استفاده از علامت +‌ در بسیاری از سایت ها است. با این کار می توانید یک عبارت مشخص کننده و یا حتی نام آن سایت را به انتهای ایمیل تان بیافزایید. مثلا وقتی می خواهم در یک سایت جدید عضو شوم، به جای ایمیل اصلی (milad_poormanzar@gmail.com) می توانم از این ایمیل برای ثبت نام استفاده کنم:
milad_poormanzar+darsnameh@gmail.com
یکی از بهترین مزایای استفاده از علامت نقطه و بعلاوه در ایمیل این است که هنگام دریافت اسپم توسط هر یک از این ایمیل ها، به راحتی می توانیم سایت منبع این آلودگی را یافته و اکانت مان را در آن حذف کنیم.
فیلتر اسپم
از آنجایی که اسپم یکی از مشکلات اصلی دنیای دیجیتال است، افراد زیادی تلاش می کنند تا راه حل هایی برای مقابله با آن بیابند. هم اکنون تعداد بسیار زیادی برنامه ضد اسپم و فیلتر کننده اسپم به صورت رایگان و غیر رایگان در دسترس کاربران اینترنت است. البته حتی با وجود همه این تلاش ها، شما هیچ گاه نمی توانید کاملا بر اسپم ها چیره شده و کنترل شان را در دست بگیرید.
فیلترهای اسپم معمولا برنامه های قابل اطمینانی هستند و شما ممکن است بدون اطلاع از وجود آنها، تا کنون در حال استفاده از آنها بوده اید. مثلا اگر از جیمیل و یا هر یک از سرویس های ایمیل رایگان استفاده می کنید، اغلب آنها یک برنامه فیلتر اسپم خودکار و داخلی به همراه دارند.
البته مشکل اصلی برنامه های فیلتر اسپم این است که برخی اوقات ایمیل هایی را که واقعا اسپم نیستند، در پوشه spam یا junk قرار می دهند و باعث دردسر می شوند.  ضد اسپم ها بسیار کارآمد هستند، اما در این خصوص مشکل ساز هستند و نمی توانید همه چیز را به دست آنها بسپارید.
پس باید طبق یک برنامه زمانی مشخص، همیشه به کنترل پوشه اسپم بپردازید، تا اطمینان یابید که یک ایمیل عادی اشتباها به عنوان اسپم فیلتر نشده باشد. در خصوص ایمیل های کاری که برای تان اهمیت دارند، می توانید در برخی سرویس ها (مانند جیمیل) فیلتری تعریف کنید، تا هیچ گاه پیام های دریافتی از آن شخص و ایمیل خاص به پوشه اسپم وارد نشوند.
هنگام خرید و یا نصب رایگان یک برنامه فیلتر اسپم به این نکته مهم توجه داشته باشید که کار با برنامه آسان باشد و شما را دچار دردسر نکند. همچنین سطوح امنیتی مختلف و قابل تنظیم برای فیلتر کردن اسپم ها داشته باشد. مهم تر از همه هم اینکه برنامه فیلتر با سرویس ایمیل و سرورتان هم خوانی داشته باشد.
البته فقط سرویس های ایمیل شخصی و شرکتی به برنامه های فیلتر اسپم نیاز دارند و سرویس های عمومی رایگان ایمیل مانند جیمیل این امکان را دارند. هرچند که اگر نداشته باشند هم، شما معمولا امکان نصب چنین برنامه هایی را بر روی آنها ندارید.
فیشینگ:
همانطور که گفتیم، فیشینگ یکی از انواع اسپم ها است که اغلب با هدف سرقت هویت و یا دزدی اطلاعات حساس به کار می رود و در بیشتر مواقع تنها با هدف سود اقتصادی انجام می شود.
حمله فیشینگ معمولا با دریافت یک ایمیل معمولی از طرف بانک و یا موسسات اقتصادی طرف حساب و مورد اطمینان شما شروع می شود. در این گونه ایمیل ها از شما درخواست می شود برای به روز رسانی امنیت سیستم به برخی سوالات پاسخ داده و یا اطلاعاتی را برای آنها ارسال کنید.
خب، ظاهرا ایمیل از طرف بانک، سرویس دهنده ایمیل و یا شرکت طرف حساب شما است و ممکن است شما به راحتی سوالات آنها را پاسخ داده و اطلاعات لازم را برای شان ایمیل کنید.
حتی بعضی وقت ها داستان از این هم جالب تر می شود. در ایمیل دریافتی لینکی به سایت بانک یا شرکت مورد نظر است. با کلیک بر روی آن سایتی کاملا شبیه به آنچه قبلا هم استفاده می کرده اید، باز می شود. شما هم با خیال راحت اطلاعات تان را وارد کرده و وارد سایت مورد نظرتان هم می شوید. غافل از اینکه صفحه باز شده تنها یک دیوار نقاشی شده برای دریافت اطلاعات ورود شما بوده است. برای آنکه شما شک نکرده و اطلاعات تان را عوض نکنید، با همان اطلاعات خودتان، شما را به صورت خودکار به سایت واقعی مورد انتظار وارد می کنند.
پس هیچ گاه با استفاده از هیچ لینکی وارد سایت بانک یا مراکز با ارزش اقتصادی و اطلاعاتی تان نشوید. فقط و فقط آدرس را به صورت دستی تایپ کنید. بعد از باز شدن سایت هم، ابتدا آدرس بار را چک کنید تا مطمئن شوید مورد مشکوکی به چشم نمی خورد. حال می توانید بدون هراس از فیشینگ اطلاعات تان را وارد کنید.

یوزرنیم پسورد نود 32 ورژن 5و4 یکشنبه 5مهرماه90 1390/7/3
Username: EAV-51451874
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: auafs3msjx
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51451875
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: 5c37m5xatc
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51451929
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: 8258urfrn3
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51451931
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: xcjjtbf65v
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51452610
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: rup6nur744
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51452612
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: fa6fkerkjv
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51452782
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: e5bbuu854h
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51452785
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: xxhcnhj3tr
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51453399
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: hxkdtj8k3c
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51453419
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: u7pcd8p7v8
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51453429
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: recdnxxk7u
ESET Smart Security5.0.93.0
Username: EAV-51453455
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: t8nbv34suu
ESET Smart Security5.0.93.0

یوزرنیم پسورد نود 32 ورژن 5و4 یکشنبه 3مهرماه90 1390/7/3 ESETNOD32 Antivirus username and password سپتامبر25 25/9/2011  25September, 2011
این یوزرها سازگاری دارن با هر دو ورژن نود32 و (4ورژن) و(5)
ESET Smart Security5.0.93.0 و ESET NOD32 Antivirus5.0.93.0

Username: EAV-51473462
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: nfxkdde772
ESET NOD32 Antivirus5.0.93.0
Username: EAV-51474249
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: bhpjnfsj25
ESET NOD32 Antivirus5.0.93.0
Username: EAV-51497506
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: br3a6uba8t
ESET NOD32 Antivirus5.0.93.0
Username: EAV-51323815
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: rp28avp7cd
ESET NOD32 Antivirus5.0.93.0
Username: EAV-51324625
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: ju862cxc7k
ESET NOD32 Antivirus5.0.93.0
Username: EAV-51324629
www.n-o-d32.mihanblog.com
Password: x78xm2kr8a
 ESET NOD32 Antivirus5.0.93.0